Η ιστορία της Μεθώνης
Η Μεθώνη
είναι χτισμένη πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης Μεθώνη, και αποτελεί μια από τις πιο ιστορικές κωμοπόλεις της Πελοποννήσου που υπήρξε ονομαστή για το στρατηγικής και εμπορικής σημασίας λιμάνι της. Εδώ βρίσκεται και το επιβλητικό Ενετικό κάστρο, ένα από τα μεγαλύτερα της Μεσογείου, ονομαστό για την οχυρωματική του θέση στα χρόνια του Μεσαίωνα και της Τουρκοκρατίας. Για το λόγο αυτό, πολλοί λαοί προσπάθησαν να το κατακτήσουν μέσα στους αιώνες. Στα ομηρικά χρόνια λεγόταν Πήδασσος. Ο Όμηρος την χαρακτηρίζει Αμπελόεσσα. Αναφέρει επίσης την πόλη ως την τελευταία από τα επτά "ευναιόμενα πτολίεθρα" (ομορφοβαλμένες πόλεις), που ο Αγαμέμνονας προσέφερε στον Αχιλλέα για να κατευνάσει την οργή του. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η Πήδασος αντιστοιχεί στην σημερινή Κορώνη ενώ η Μεθώνη αντιστοιχεί στην Ομηρική Αιπεία. Στα τέλη του 8ου π.Χ. αι. καταλήφθηκε από τους Σπαρτιάτες. Αν και το μεγαλύτερο μέρος της Μεσσηνίας απελευθερώθηκε το 370 π.Χ. από την δράση του Επαμεινώνδα η Μεθώνη εξακολούθησε να παραμένει υπό Σπαρτιατική κυριαρχία μέχρι το 338 π.Χ. οπότε και απελευθερώθηκε με παρέμβαση του Φίλιππου της Μακεδονίας. Το 191 π.Χ. μπήκε στην Αχαϊκή Συμπολιτεία οπότε και απέκτησε αρκετή δύναμη. Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Τραϊανός της χάρισε την αυτονομία της. Στα σωζόμενα τείχη του κάστρου εξακολουθούν να υφίστανται τμήματα αρχαίων οχυρώσεων. Ο Παυσανίας αναφέρει πως η πόλη λεγόταν και Μοθώνη (από τη μυθική πέτρα Μόθωνα στην οποία βρισκόταν το κάστρο της πόλης) ή από την κόρη του Οινέα Μοθώνη. |